Canciones. Himno Galego 564
¿Qué din os rumorosos,
na costa verdecente
ao raio transparente
do prácido luar?
¿Qué din as altas copas
de escuro arume arpado,
co seu ben compasado
monótono fungar?
Do teu verdor cinguido,
e de benignos astros,
confín dos verdes castros
e valeroso chan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.
Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso ronco son,
máis só os iñorantes,
e féridos e duros,
imbéciles e escuros
non nos entenden, non.
Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois donde quer xigante,
a nosa voz pregoa
a rendezón da boa
nación de Breogán.
